Νίκος Βαρδάκας, δύο ποιήματα
Εσένα ψυχή μου Γιατί οι λέξεις να είναι νεκρές, σαν ελπίδες στις ξέρες; Στην αγάπη το θέλω είναι πικρό σαν μονοπάτι σε απάτητο βουνό. Γιατί η αλήθεια να έχει τραγούδια, ειπωμένα από κρίνα που γερνούν στο δέρμα σου; Μαζί σου βαδίζω στα σύννεφα, αυτά που εγκλωβίζουν τα πέλαγα του απείρου. Κολυμπάνε τα στέρια και καθρεφτίζουν… Read More Νίκος Βαρδάκας, δύο ποιήματα