Φιλάρετος Στεφανάκης, ψηφιακή έρημος

Ψηφιακή έρημος

Στο υπάρχον πλαίσιο
ζει η βολή της καθημερινότητας
το πλαστικό μυρίζει απαίσια
όταν καίγεται
έτσι τα πλαστικά όνειρα
τα ψεύτικα
λερώνουν εκεί που φυτρώνει
η ζωή
αυτή που ύπουλα αποκρύπτεται
από μανιασμένα κουμπάκια πληκτρολογίου
πατώντας enter προσπερνάνε
αλλάζουν γραμμή και συνεχίζουν
το νοσηρό ιστόρημα του σύγχρονου ανθρώπου
που συνεχώς πληθαίνει
που ετοιμάζεται να τρώει μύγες
για να ζήσει
ξεχνώντας πόσο νόστιμες είναι
όταν με τη σειρά τους τρώνε
τα απορρίμματα
ο κύκλος της ζωής βλέπεις
μας έμαθε να πηγαίνουμε από χώμα σε χώμα
χωρίς να ποτίζουμε την ψυχή μας
με λίγη δροσιά που αξίζει σε όλους
το καυτό ατελείωτο κακο-καίρι
με τον ήλιο να καψαλίζει το δέρμα
κι ας προσμένουμε μια καταιγίδα
για να έρθει ξανά η ζωή
σε δυαδικές λέξεις.